ในการทำธุรกิจนั้น ต้องมีต้นทุนต่างๆ มากมายเต็มไปหมด เช่น ค่าผลิต, ค่าวัตถุดิบ และค่าแรง

แต่ก็มีผู้ประกอบการจำนวนไม่น้อย พอขายสินค้าได้เยอะก็ดีใจ จนลืมนึกถึงต้นทุนการผลิต ยิ่งถ้าไม่หมั่นตรวจเช็ค หรือทำบัญชีรายรับรายจ่าย ก็จะไม่มีทางรู้ได้เลยว่าตอนนี้เราเอาเงินไปกองไว้ตรงไหนบ้าง

อย่าง นายชูชาติ ที่ขายไก่ทอดอยู่หน้าโรงเรียน
นักเรียนและผู้ปกครองต่างก็ชอบกินไก่ทอดร้านนี้ เพราะราคาถูกและดี พอนายชูชาติเห็นว่าขายดีจึงอยากเพิ่มช่องทางการขายมากขึ้นโดยการเริ่มออกขายส่งตามบ้าน เพื่อหาทางเพิ่มกำไร ปรากฎว่ากำไรที่ได้มาหมดไปกับค่าน้ำมันเสียหมด เนื่องจากนายชูชาติไม่มีการจดบันทึกรายรับรายจ่ายที่ดี ทำให้ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตอนนี้ต้นทุนไปกองจมกับค่าน้ำมันหมดแล้ว ถ้าขายที่หน้าโรงเรียนอย่างเดียวเหมือนช่วงแรก ถึงแม้จะขายได้จำนวนน้อยกว่าการขับไปส่งตามบ้าน แต่ก็ได้กำไรแน่นอน...

นี่ล่ะครับ คือผลของการไม่รู้ต้นทุนที่แท้จริงของสินค้า และไม่หมั่นตรวจเช็ครายรับรายจ่ายของธุรกิจ ทำให้ต้นทุนสูงจนธุรกิจต้องขาดทุนได้แบบไม่รู้ตัว และนอกจากนี้ก็ยังมีประเด็นอื่นๆ ที่ทำให้ขาดทุนได้อีกนะ แต่จะเป็นเรื่องใดบ้างนั้นต้องติดตามในโพสต์ถัดๆ ไปครับ